Articles by "Αεροπλανοφόρα"
Showing posts with label Αεροπλανοφόρα. Show all posts


Η πρώτη επαφή των Σοβιετικών με Αεροπλανοφόρο ήρθε σχεδόν ταυτόχρονα με το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά την είσοδο του Κόκκινου Στρατού στο Στσέτσιν στις 25 Απριλίου του 1945, γνωστότερο ως Στετίνο στα Ελληνικά, πόλη στη βορειοδυτική Πολωνία σήμερα και συγκεκριμένα στη δυτική Πομερανία, ανακάλυψαν το λείψανο ενός Γερμανικού Αεροπλανοφόρου να κείτεται στα ρηχά νερά του ποταμού Parnitz μόλις τρία χιλιόμετρα μακριά από την πόλη. Επρόκειτο για το Αεροπλανοφόρο του Χίτλερ, το Graf Zeppelin, το οποίο οι υποχωρούντες Γερμανοί είχαν καταφέρει την τελευταία στιγμή να αυτοβυθίσουν ανοίγοντας καταρχήν τις βαλβίδες έρματος και κατά δεύτερον με πρόχειρους εκρηκτικούς μηχανισμούς οι οποίοι όμως επέφεραν το τελικά επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.


Η τύχη του Γερμανικού Αεροπλανοφόρου Graf Zeppelin από εκεί και πέρα σχεδόν χάνεται γιά πολλές πολλές δεκαετίες. Οι ιστορικοί μελετητές διαφωνούν μεταξύ τους για το τι σχετικά απέγινε το μοναδικό Αεροπλανοφόρο του Χίτλερ. Σύμφωνα με τις επικρατούσες απόψεις οι Σοβιετικοί κατάφεραν τελικά να ανασύρουν το σκάφος και να προσπαθήσουν να προβούν στις αναγκαίες επιδιορθώσεις προσκειμένου να διεκδικήσουν την κυριότητά του βάση της Τριπλής Ναυτικής Συμφωνίας περί διαμοιρασμού των Ναυτικών Μονάδων επιφανείας και υποβρυχίων των Δυνάμεων του Άξονα - που έλαβε μέρος αμέσως μετά το πέρας τις Συνάντησης κορυφής του Πότσδαμ. Όμως, ενώ κατάφεραν να ανασύρουν το σκάφος δεν μπόρεσαν τελικά μέσα στο προβλεπόμενο χρονικό διάστημα που προέβλεπε η συμφωνία να κάνουν τις απαραίτητες επισκευές που απαιτούνταν προκειμένου το πλοίο να είναι αξιόπλοον. Έτσι αυτό χαρακτηρίστηκε κατηγορίας Γ και έπρεπε να βυθιστεί. Εντούτοις οι σοβιετικοί δεν το έβαλαν κάτω. Προσπάθησαν να ρυμουλκήσουν στα κρυφά το Γερμανικό Αεροπλανοφόρο για περαιτέρω έρευνα στο Λένινγκραντ όμως λίγο έξω από το Στσέτσιν το σκάφος προσέκρουσε σε νάρκη και ήταν σχεδόν αδύνατη η υπό αυτή την κατάσταση μεταφορά του. Εν τέλη στις 17 Μαρτίου του 1947 το Ανώτατο Υπουργικό Συμβούλιο της ΕΣΣΔ έδωσε την άδεια να βυθιστεί. Έτσι μεταφέρθηκε κακήν κακώς έξω από το λιμάνι της Swinemunde, πόλη της σημερινής Πολωνίας, όπου έγινε διπλή αποτυχημένη προσπάθεια βύθισής του με εκρηκτικά. Στην συνέχεια έγινε μία πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια να βυθιστεί το σκάφος με τορπιλισμό καθώς η τορπίλα που εξαπολύθηκε από τορπιλοβόλο πλοίο έσκασε πάνω στην κύρια θωράκιση του πλοίου και δεν κατάφερε τελικά να το διαπεράσει. Μετά από λίγο διατάχθηκε και δεύτερος τορπιλισμός, από Αντιτορπιλικό αυτή την φορά, ο οποίος έμελλε να προβεί καίριος και να βυθίσει τελικά το Graf Zeppelin σε μόλις 25 λεπτά της ώρας. Το ναυάγιο του ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα, το 2006.

Το περιληπτικό αυτό κείμενο αποτελεί ένα μικρό αφιέρωμα στην ιστορία αμαρτωλή και πλήρως αποτυχημένη προσπάθεια των Σοβιετικών να ενταχθούν επάξια στο παγκόσμιο κάστ των Ναυτικών Δυνάμεων που έχουν στους Στόλους τους Αεροπλανοφόρα. Η Σοβιετική Ένωση, όσο και η διάδοχος της σημερινή Ρωσική Κοινοπολιτεία δεν αξιοποίησαν το αεροπλανοφόρο ως κύρια στρατηγικό ναυτική μονάδα επιφανείας του στόλου τους. Οι λόγοι είναι πολλοί και ποικίλουν ανάλογα με τον ιστορικό μελετητή. Ένας βασικός λόγος ήταν η ανέκαθεν έλλειψη σοβαρής τεχνογνωσίας και ζήλου γενικά στα περί των ναυτικών θεμάτων. Αν και το «Ξανθό Γένος» έλκει τις καταβολές του από τους φοβερούς θαλασσοπόρους του Βορρά Βίκινγκς, εντούτοις, οι όποιες προσπάθειες έγιναν από την εποχή του μέγα Πέτρου να καταστήσουν την Τρίτη Ρώμη θαλασσοκράτειρα έπεσαν στο κενό. Ακόμα μέχρι τις μέρες μας ο γερασμένος πλέον στόλος των Ρώσων δεν αποτελεί σοβαρή απειλή για τους δυτικούς, αν και δω θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα Σοβιετικά και Ρωσικά Πυρηνικά υποβρύχια αποτελούν εξαίρεση. Επίσης το κόστος σχεδίασης, ανάπτυξης, κατασκευής και συντήρησης πλωτών μονάδων του αντίστοιχων των Αμερικανικών αεροπλανοφόρων ήταν κάτι που η πολυπαθής Σοβιετική οικονομία δεν μπορούσε εύκολα να αντεπεξέλθει. Ένας ακόμη λόγος ήταν η έλλειψη ναυτικών βάσεων εκτός Σοβιετικής Ένωσης, όπως και σήμερα εκτός Ρωσίας, κάτι που καθιστούσε ευάλωτα τα Σοβιετικά/Ρωσικά Αεροπλανοφόρα, όπως και η αδυναμία συγκρότησης ενός ικανού στόλου συνοδείας που θα μπορούσε να προστατέψει ουσιαστικά μία τόσο πολύτιμη μονάδα επιφανείας. Αλλά πάνω από όλα ήταν και θέμα νοοτροπίας και προτεραιοτήτων. 

Έπρεπε να περάσουν σχεδόν είκοσι ολάκερα χρόνια μέχρι οι σοβιετικοί να προσπαθήσουν να ρίξουν στην θάλασσα μία μονάδα η οποία θα μπορούσε κάπως να ονομαστεί "Αεροπλανοφόρο". Αυτό δεν ήταν άλλο από το Ελικοπτεροφόρο Moskva (1964–1991) το πρώτο της ομώνυμης κλάσης πλοίων (Moskva class), το έτερο ήταν το Leningrad (1968–1991). Εντούτοις όμως και τα δύο ήταν μόνο κατ’ ευφημισμό Αεροπλανοφόρα καθώς ο σχεδιασμός τους ήταν βασισμένος πάνω σε σκάφος τύπου Βαρέως Καταδρομικού Μάχης. Για αυτήν την Σοβιετική κλάση «Αεροπλανοφόρων» όμως θα μιλήσουμε σε επόμενο άρθρο.

 


 

Ηωάνης Αρκουλής - Αρκολεών

Περισσότερα »


Το Γαλλικό Arromanches (R95), (πρώην HMS Colossus) ως Ελικοπτεροφόρο πλέον, να επισκέπτεται το νησί της Νάξου πιθανότατα στις 23 Αυγούστου του 1973 (Φωτογραφία: Ρεμούνδος Μιχάλης)
Το HMS Colossus ήταν ένα ελαφρό αεροπλανοφόρο συνοδείας του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού το οποίο κατασκευάστηκε από την Vickers-Armstrong, Elswick, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ξεκίνησε να κατασκευάζεται την 1η Ιουνίου 1942, καθελκύστηκε την 30 Σεπτεμβρίου του 1943 και τελικά εντάχθηκε στην υπηρεσία στις 16 Δεκεμβρίου του 1944. Δυστυχώς αν και εντάχθηκε στον Βρετανικό στόλο του Ειρηνικού δεν πρόλαβε να δει δράση κατά την διάρκεια των εχθροπραξιών του Πολέμου του Ειρηνικού ο οποίος επικεντρώθηκε σε εχθροπραξίες μεταξύ των συνασπισμένων δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών και Ηνωμένου Βασιλείου ενάντια στις δυνάμεις της Αυτοκρατορικής Ιαπωνίας (1941-1945). Ήταν το επικεφαλής πλοίο της ομώνυμης σειράς ελαφρών αεροπλανοφόρων συνοδείας της κλάσης Colossus η οποία αρχικά σχεδιάστηκε να περιλαμβάνει δεκαέξι (16) συνολικά πλοία απ' τα οποία τελικά καθελκύστηκαν και αποπερατώθηκαν μόνο τα 8 ενώ τα υπόλοιπα δεν HMS Colossus, HMS Glory, HMS Venerable, και HMS Vengeance μπόρεσαν να πλεύσουν στον ωκεανό πριν σιγήσουν τα κανόνια του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου. Εν τέλη παραχωρήθηκε υπό την μορφή δανεισμού στο νεοσύστατο μεταπολεμικό Γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό όπου και του δόθηκε η ονομασία Arromanches (R95).
Σχέδιο HMS Colossus


Το Arromanches (R95) εντάχθηκε στο στόλο του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού το καλοκαίρι του 1946. Τελικά αγοράστηκε από το Γαλλικό Ναυτικό κατά το έτος 1951 και υπηρέτησε σε αυτό μέχρι το 1974. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι πλοία της εν λόγω ομώνυμης κλάσης βρισκόταν εν υπηρεσία ακόμη και μέχρι τα τέλη του 2001, όπως το HMS Vengeance, το υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό της Βραζιλίας (Marinha do Brasil) ως Minas Gerais μέχρι που στάλθηκε γιά παλιοσίδερα το 2004, αφού είχε γίνει προηγουμένως μια αποτυχημένη προσπάθεια να πουληθεί μέσω διαδικτύου.

Επιστρέφοντας στο Arromanches (R95) θα πρέπει να πούμε ότι κατά την υπηρεσία του στα Γαλλικό Ναυτικό είδε δύο ανακατασκευές και τροποποιήσεις. Η πρώτη έγινε το 1957-58 όπου υπέστη τροποποιήσεις σχετιζόμενες κυρίως στον κατά ανθυποβρυχιακό πόλεμο και η δεύτερη το 1968 όπου και μετετράπη σε Ελικοπτεροφόρο.

Στην υπηρεσία του Γαλλικού Ναυτικού είδε αρκετή πολεμική δράση. Συμμετείχε στον Πρώτο Πόλεμο της Ινδοκίνας (1946-1954), επέστρεψε στην Γαλλία το 1949 γιά να ολοκληρωθεί η εξαγορά του από την Γαλλική κυβέρνηση γιά να ξαναγυρίσει στο θέατρο των επιχειρήσεων το 1953-54. Το 1956 το Arromanches συμμετείχε στις επιχειρήσεις της Ανατολικής Μεσογείου και έλαβε ενεργά μέρος στην Κρίση του Σουέζ. συγκεκριμένα στις 3 Νοεμβρίου του 1956 18 F4U Corsairs από το Arromanches και το La Fayette βομβάρδισαν Αιγυπτιακά αεροδρόμια γύρω από το Κάϊρο.

Μετά την μετατροπή του ως Ελικοπτεροφόρο το 1968 έφερε 24 ελικόπτερα αλλά τελικά έμελλε να
τελειώσει την καριέρα του ως εκπαιδευτικό πλοίο. Τελικά το Arromanches παροπλίστηκε στις 22 Ιανουαρίου του 1974 και εστάλη στο διαλυτήριο το 1978.

Γενικά Χαρακτηριστικά και Κατασκευαστικά στοιχεία

Εκτόπισμα : 13 600 Τόνους
Συνολικό Μήκος: 212 m
Μέγιστο πλάτος καταστρώματος: 24.4 m
Βύθισμα: 7.2 m
Προώθηση: 4 Ατμοστρόβιλοι
Μέγιστη Ταχύτητα : 25 κόμβους(46 km/h)
Μέγιστη Ακτίνα Δράσης: 12,000 Ναυτικά Μίλια (nmi) (22,000 km)
Πλήρωμα: 1,300 άτομα
Αεροσκάφη: 48

Αφορμή γιά το εν λόγω άρθράκι στάθηκε η ανωτέρω φωτογραφία όπου δείχνει το Γαλλικό Arromanches (R95), ως Ελικοπτεροφόρο πλέον, να επισκέπτεται το νησί της Νάξου στις 23 Αυγούστου (;) του 1973. 

Το Γαλλικό Arromanches σε βίντεο του Βρετανικού Pathe κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων του πολέμου της Ινδοκίνας




Ένα κείμενο του Ηωάνη Αρκουλή [Αρκολέων]



Περισσότερα »
Subscribe to: Posts (Atom)